Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

......

Πάλι εδώ... Σήμερα όμως είμαι απίστευτα ήρεμη... Συνειδητοποιώ σιγά σιγά πόσο με έχω ανάγκη και πόσο πολύτιμη μου είμαι. Τελικά όλα τα μπορώ μόνη μου... Ακόμη και αυτά που φαντάζουν τόσο απίθανα στους άλλους εγώ τα μπορώ. Ο άνθρωπος έχει απίστευτη δύναμη και αυτό φαίνεται συνήθως όταν αναγκαστεί να έρθει αντιμέτωπος με δύσκολες καταστάσεις. Δε με φοβίζει η ζωή, ούτε η μοναξιά που επιλέγω. Είναι σπουδαίο να μπορέσεις να συμφιλιωθείς με τον εαυτό σου και να συγχωρέσεις αυτούς που σε πλήγωσαν... Νομίζω οτι κάνεις δεν πληγώνει επι τούτου, απλά δεν έχει άλλο τρόπο να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις. Δεν είναι απαραίτητα κακόψυχος ο δειλός, απλά είναι δειλός. Χαμογελάω μέσα απο την ψυχή μου, γιατί ανακάλυψα οτι τίποτα δε μπορεί να μου κόψει τα φτερά, τίποτα και κανείς. Τις τελευταίες μέρες έκανα κάποιες εκπτώσεις στα θέλω μου, πιστεύοντας οτι άξιζε τον κόπο άλλα τελικά τις εκπτώσεις τις κάνουν οι αδύναμοι κι εγώ δεν είμαι. Ας επιλέξει λοιπόν καθένας τον τρόπο που θέλει να ζεί, σύμφωνα με αυτά που έχει να δώσει και μπορεί...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου