Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Στιγμές...

Στιγμές... Όλη μας η ζωή είναι στιγμές. Άλλοτε όμορφες... άλλοτε άσχημες... Τι κρατάμε όμως; 
Κρατάμε όλα εκείνα που μας έκαναν να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα μας, να ονειρευτούμε, να κλάψουμε  και να νιώσουμε για λίγο μικροί Θεοί. Όλα είναι μέσα μας...Είναι πολύ όμορφο να κάνουμε θετικές σκέψεις, ακόμη κι αν όλα γύρω μας γκρεμίζονται, ακόμη κι αν οι άνθρωποι που πιστέψαμε μας πρόδωσαν. Εμέις μένουμε εκεί χαμογελαστοί και δυνατοί. Δε φταίμε εμείς για το χαρακτήρα και τα συναισθήματα των άλλων. Εμείς απλά δίνουμε απλόχερα αυτά που μπορούμε και για όσο μπορούμε... Κάθε τι έχει μιά αρχή κι ένα τέλος. Η αρχή είναι πάντα ελπιδοφόρα, το τέλος όμως πρέπει να το δούλεψεις για να μπορέσεις να το αποδεχτείς. Όταν ξέρεις ποιός είσαι, που θες να πας και τι ζητάς μπορείς να τα προσπερνάς όλα. Έχω αποδέχτεί το γεγονός οτι τίποτε δε ζεί αιώνια, ούτε ο έρωτας, ούτε το πάθος, ούτε καν οι άνθρωποι. ΄΄Καθένας μονάχος πορευέται στον έρωτα, μονάχος στη δόξα και στο θάνατο΄΄ (Ρίτσος). Μάθε λοιπόν να αγαπάς τον εαυτό σου, γιατί μόνο αυτόν έχεις. Κι αν υπάρξουν στιγμές που κάποιος θα θελήσει να συμπορευτεί μαζί σου, μην  ξεχαστείς, θα είναι μόνο στιγμές. Όλοι και όλα έρχονται και παρέρχονται, γι΄αυτό ζήσε την κάθε στιγμή σου με όλο σου το είναι. Μην αφήνεις πίσω σου κατακάθια, τα κατακάθια σε στοιχειώνουν, οτι θέλεις να πεις κι οτι θέλεις να κάνεις, πες το και κάντο τώρα. Κανείς δε μας πληγώνει, στην ουσία αυτοπληγωνόμαστε απο τη δική μας ανεπάρκεια. Κανείς δεν έχει τη δύναμη να σε ''αγγίξει'' αν εσύ ο ίδιος δεν του το επιτρέψεις...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου